سفارش تبلیغ
صبا ویژن

GoOokeloOM

صفحه خانگی پارسی یار درباره

افســوس...

    نظر

 

وقتی نیازی بهتان نداریم ، از سر و کله مان بالا می روید

وقتی وجودمان تماما می خواهدتان ، نیستید

افسوس که این دلتنگی هایمان و نبودن هایتان ، به عادت ِ هر روز پیوست

یاد آن روز هایی که هیچ کدامتان نبودید و دارا و نداری نبود ، به خیـــر

کاش دوباره  آن روزی برسد که به هیچ کدامتان نیازی نداشته باشیم

بی نیاز از گدایی ـ محبت

پروردگارا ، دستانمان را آنقدر خالی کن که حتی روی ِ گدایی هم نداشته باشیم

دل هایمان را سنگی و خالی از احساس کن که هیچ نفهمیم

چشمانمان را آنقدر کور کن که هیچ را نبینیم

گوش هایمان را...

.

.

.

پروردگارا ، همه را از ما بگیر

تنها آمده ایم...بگذار تنها باشیم...ما به هیچ کس نیازی نداریم...

جز خودت...

پس قدرتی بهمان بده تا غصه هیچ چیز را نخوریم جز نارضایتی  ِ تو ،

____________________________________________________

 

واسه امروز خوب بود....همینشم تو این چند دقیقه ی کم خوب بود...

خدایا....ممنون بهم این تواناییو دادی که بنویسم...برای خودم و خودت

 

- راستی خدا امروز که دیدی چی شد ، در جریانی خودت ، یه کاری کن همه چی درست بشه

ممنون 

 

پ.ن 1 : صورت حرفم با خدا معکوس بود...

خودش میدونه چی میگم...منو میشناسه...

وگرنه من با نیاز داشتن به بنده هاشه که به اون میرسم

 

پ.ن 2 : زیادی حرفامو جدی نگیرین...امروز صد بار گفتم ، بازم میگم: من عااااشق تناقضم :دی

تو حرفام ، یه وقت دیدی خودمم نقض کردم :دی

 

پ.ن 3 :        نا مـــرد!!!!

 

 

 

پ.ن 4 : یادمه خیلی بهتون گفتم قبل ِ اینکه درباره چیزی قضاوت کنید ، از خودم بپرسین(به اونایی که بیشتر خواهش کردم که زود قضاوت نکنن و انتظار بیشتری هم ازشون داشتم ، دارم میگم ..!!!!)

شاید اونجور که شما فکر می کنین نباشه

پی نوشت سوم ، یه مخاطب خاص داشت...که اون مخاطبم قبلا فهمید منظورم به اون بوده...من یادم رفت این پی نوشتو پاکش کنم.به هیچ کس ِ دیگه ای ارتباط نداره

 

اونی که فکر کردی با تو بودم ، امیدوارم دوباره بیای و ببینی که انقدر عقلم می رسه که راجع به اون موضوع چنین کلمه ای رو به کار نبرم...فکر می کردم بعد این مدت ، من و شخصیتمو شناختی

هر جور خودت دوست داری قضاوت کن...من عذاب وجدان ندارم.چون منظورم تو نبودی...

فقط برات متاسفم

همین..!!


 عزاداریاتون قبول باشه...

 

 


تفاوت را احساس کنید ..!!

    نظر

 

  در تصاویر حکاکی شده بر سنگ های تخت جمشید

 هیچ کس عصبانی نیست

 هیچ کس سوار بر اسب نیست

 هیچ کس را در حال تعظیم نمی بینید

 هیچ وقت در ایران ، برده داری مرسوم نبود

در بین این صد ها پیکر تراشیده شده ،

 حتی یک تصویر برهنه وجود ندارد

 

 این آداب اصیلمان است:

نجابت ، قدرت ، احترام ، مهربانی ، خوشروئی

برای همه ایرانیان

 

::: تا یادمان باشد که چه بودیم و چه شدیم:::

 


ادامه . . .

    نظر

 

  خیلی سخته بغضاتو نجویده قورت بدی...

 

  خیلی سخته دلت گریه بخواد و نتونی...

 

  خیلی سخته بخوای فریاد بزنی اما صداتو خفه کنن...

 

  خیلی سخته به یه بچه بفهمونی که خیلی خوشبخته و

  باید از خوشبختیش لذت ببره تا وقتی هیچی نمی فهمه...

 

 خیلی سخته حس کنی داری بزرگ میشی...

 داری محدود میشی...

 داری تو خودت می شکنی...

 

 خیلی سخته کلمات تو مغزت رژه برن اما

 قدرت جمله سازیو نداشته باشی

 

 خیلی سخته بازم بخوای حرف بزنی

 اما مخت سوت بکشه...مغزت اِرور بده

 ____________________________________

 

 _ از اون وقتاست...همون دقایقی هر چند کوتاه اما تکون دهنده تـــمام وجودم..!!

 نیازمند به امـــداد غیبی...

 فقط یه آدم(!!)

 هممممم...

 اینجا خیلی سرده...یخه...

 اما دارم می سوزم...

 تو تب؟!!

 

 _ تویی که داری اینارو میخونی(جون هر کی دوست داری) ، شروع نکن به نصیحت کردن من

 اینا چیزایی بود که یه دفعه ای دلم خواست بنویسم...

 همین..!!!

 مطمئنا مخصوص همین لحظه هاست ،

 شاید فردا چنین احساسی نداشته باشم

 

 _ خیلی سخته این همه بنویسی اما مجبور باشی کمش کنی

 تا وبت ظرفیت تحمل حرفای سنگینتو داشته باشه...

 

 ** خیلی سخته بفهمی بعد این همه نوشتن ، خدا رو تو حرفات جا گذاشتی...!!!

 خدایا معــذرت...

 شکرت برای همه ی داده ها و نداده هات **

 ___________________________

 با تشکر

 


خیلی سخته . . .

    نظر

       

          خیلی سخته واسه چیزی خیلی زحمت بکشی و نتیجه شو  نبینی . . .

          

          خیلی سخته خوب باشی و  دو دقیقه نگذشته ، بری تو مود  دپسردگی . . .

 

          خیلی سخته وقتی شاد هستی ، کلی آدم دورت باشن و باهات شادی کنن ، اما . . .

          وقتی دلت گرفت ، تا نگاه به دور و ورت کنی ، حتی وجود هوا رو هم حس نکنی

          خلاء کامـــل . . .

 

          خیلی سخته به خواب بری و وقتی بیدار بشی ، احساس کنی نیستی

          فقط پوچی ببینی و پوچی . . .

 

          خیلی سخته بخندی و خودتو  خوشحال نشون بدی و  اونوقت بقیه فکر کنن ،

           تو یه مرفه ِ بی دردی . . .

 

          خیلی سخته نزدیک بشی اما بهش نرسی . . .

 

          خیلی سخته کسی درکت نکنه و  اونوقت به تو بگه :  موجود  غیــر طبیعی

  

          خیلی سخته بخوای بفهمونی و نفهمن . . .

 

          خیلی سخته دوستت تو یه دقیقه بشه غریبه و نشناستت و . . .

          حتی جواب سلامتم نده . . .

 

          خیلی سخته کسی که برات مهمه ، نفهمه براش مهمی

          نفهمه این کارو می کنی ، چون مهمه

          به جاش فکر کنه : عوض شدی . . . ظالم شدی . . . سنگ شدی . . .

 

          خیلی سخته تو هیچ چیزی اختیار نداشته باشی

 

          خیلی سخته بخوای بمونی و عوضت کنن . . .

          دیگه احتیاجی به تو نیست . . .

          یه بازی جدید . . . بازیگرای جدید . . . بازیچه ی جدید . . .

 

          خیلی سخته نخوای ببینی و نذارن

          نخوای بشنوی و نذارن

          نخوای بفهمی و نذارن . . .  

 


دل...

    نظر

         

          لحظه هایی که دلت می گیره

          تاوان لحظه هاییه که

                         دل می بندی..!!!


بارون...(بخش دیگر از انفجار آتش فشان ذهنم!!)


      دلم دوستی می خواهد آســـمانی

      زلال ، روشن ، پاک

      مثــل آب...

      دلم باران می خواهد ،

      و دوستی بارانی

      که با او در زیرش قدم بزنم و به نوایــش گوش فرا دهم...

      ترانه ای آسمانی از دیاری آشـــنا

      آسمان شـب زیــباست ،

      اگر بارانی باشد ،

      زیباتر...

 

 

       چند روزی هست که بارون میزنه...

       بارون که چه عرض کنم...!!!!!

       دونه هاش مثل سنگ میخوره رو سر و صورتت

       بدجوری زخمیت میکنه

       من بارون خیلی دوست دارم...

       از اینایی که اولش نم نمه بعد کم کم تند میشه...

       اینجوری زیرش خیس آب بشی

      (من که سرما هم دارم دیگه هیچی :دی!!)

       این چند روز ، رعد و برق میزنه خیلی آسمون ترسناک میشه...

       یه دفعه هم که بارون قطع میشه،پنج دقیقه بعدش افتضاحه...

       اصلا قابل گفتن نیست...

       ولی بازم قشنگه

       دلم بارون خواست...

       بارون هست...اما اون دوست...!!!!

       همممممم...

 

 

       پی نوشت :

      یادمه از بچگی تا حالا بابام این جک رو برامون میگفته:

 

      یه روز یه کِرم به کرم دیگه تنه میزنه ، میگه کرم داری؟

 

      هه هه هه...

      تازه به عمق خنده داریش پی بردم...خیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دار

      امروز عملی تو مدرسه اجراش کردم ،

      از بی مزگیش انقدر خندیدم که اشکم در اومد...

      همه گفتن چرا گریه میکنی!!!

      (یعنی خیلی...تقریبا یه ربع آخر زنگ زیست داشتم می خندیدم!!!!!!)

      آخه امروز جواب 3 تا امتحانو گرفته بودیم.4ساعتم زیست!!!!!

      تو هنگ بودم :دی

      بقیه هم از خنده من خندشون گرفت...غش کرده بودم...

      دوستم گفت:من میگم این دیوونه ست ، میگین نه !! :دیخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دار

 

 

      آها...یه روز یه کرمه میره آشپزخونه...

      در دیگِ ماکارونی رو ور میداره میگه ، واااااای چه سنای شلوغی

      هه هه ههخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دار

      آخ مردم از خنده!!!خیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دار

      ولی اونجور که من از ته دل خندیدم همه غش کردن

      شکمم درد گرفت بس که خندیدم

      جالب اینجاست

      روز قبلش بی دلیل دلم خواست گریه کنم و کردم :دی

 

      میدونم همه اطمینان پیدا کردین من دیوونم :دی

 

      هه هه هه...خیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دار

 

       این جک کرمه رو برا بقیه تعریف کردم...

       بعد خندیدیم 5 دقیقه ، بعد ساکت شدیم همه

       بعد دوباره زدم زیر خنده(به حالت مرگ وار :دی)

       گفتن باز چرا میخندی؟؟

       گفتم:یاد یه جک دیگه افتادم :دی

       هه هه ههخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دار

 

 

       یارو داره بهم میگه خدافظ،بهش میگم مرسی!!!!! 

 

 

       زنگ زده خونمون...گفت:الو سلام.چطوری؟؟

       گفتم:خبر خیر...سلامتی!!!!

 

 

       یارو به دوستم پای تلفن میگه که

       به من!! سلام برسونه...

       میگم بزرگی میرسونم!!!!

       (بس که از طرف بقیه به مامانم سلام رسوندم :دی)

 

 

       هه هه هه...چقدر سوووووتی :دیخیلی خنده‌دار

 

       یه روز یه مرده میخوره به تیر چراغ برق ، برمیگرده :دیخیلی خنده‌دارخیلی خنده‌دار

 

 


...

    نظر

       سلام...

      حس نوشتن ندارم.واسه همین آپ نمی کنم....

      یعنی حسشو دارما ، موضوعاشم دارم ولی وقتشو ندارم.(آها این بهتره...)

      یه وقتایی هم که وقت دارم ، حوصلشو ندارم.

      ذهنم منفجر میشه ها ولی تاب نوشتن نیست...

      (همینجوری گفتم فقط یه چیزی گفته باشم.بی خیال...)

      اصلا چه فرقی می کنه ،

      کسی اینجا نیست که بخواد نگران بشه که چرا نیستم.

      یا سر بزنه و خبر بگیره که چرا آپ نکردم

      اه با کی دارم حرف می زنم اصلا...

      اینکه با خودم حرف بزنمو دوست دارم...

      از اون دیوونگیای دوست داشتنیمه...ولی...نیدونم

      بی خیال.دارم اراجیف می بافم که تعداد خطا زیاد بشه شاید..!!!!

 

       

      کودک درونم ، با کمی تاخیر روزت مبارک...

      کاش از گذشته ها برای دقیقه ای دل می کندی.

      دلم برایت تنگ شده...کاش می توانستم در آغوشت بگیرم...

      (نه...تصمیم گرفتم زیاد ای کاش نگم.

       از گذشته و آینده که خیری به ما نمیرسه.حالو بچسبم شاید یه فرجی شد...)

 

      امروزم که تولد اما رضائه...هیچ حرفی واسه گفتن ندارم...

      فقط دلم میخواست بال داشتم و پرواز می کردم تا برسم به حرمش...

      خوش به حال کبوتراش...بهشون غبطه می خورم...

      احساس قابل توصیفی ندارم...کلا احساسا وصف شدنی نیستن...

      فقط دیروز که چند بار حرمو نشون می داد و زائرا رو ،

      برای یه مدت کوتاه محو اون تصاویر شدم و اون بغضو تو گلوم

      حس کردم و چند قطره اشک...

      خوش به حال اون زائرا که چنین سعادتی نصیبشون شد...

      تولدش مبارک...

 


بخشی از انفجارات خفیف ذهن نامنظم من(!!!)

    نظر

           روی صندلی جلوی پراید مشکی پدر نشسته ام...کمربندم را بسته ام...

           ماشین در حرکت است و من به جلو می نگرم.اما نه...

           در دور دست ها چیزی نیست که به آن خیره شوم...

           همانند نابیناییَم که جز خود را نمی بینم.تنها خود را احساس می کنم...

           تنها من و نه هیچ غریبه ی دوست نمایی به نام انسان...

           با لبخندی بر گوشه لب ، آن چنان ساده اما با ابهت نشسته ام ،

           گویی مالک تمام هستیَم و 

           این ماشین قراضه ، آخرین مدل در تمام کره ی خاکیست...

           در دل فریاد می زنم ، من چقدر خوشبختم...

           هیچ چیز ندارم اما همه چیز ، از آن ِ من است.

           .

           .

           .

           شنیدن اسم کوچکم از زبان غریبه ای آشنا ، مرا از سرزمین خویش بیرون می آورد...

           ماشین در کوچه ای تنگ اما پر ازدحام ایستاده است...

           موجوداتی چهار پا همانند من...

           با شتاب از این سو به آن سو می شتابند...

           همانند من؟؟؟!!!

           نمی دانم...

           نمی دانم که هستم ، کجایم و مقصدم کجاست...

           تنها (...!!) می روم...شاید برسم...

           به جایی آشـــــنا...

           انتهای کوچه معلوم نیست...

           مقصدم بی نهایت است...

           اگر کوچه بن بست بود چه کنم؟!!

           کاش رفتنم ، به معنای رســـیدن باشد...

           کاش...!!