سلام چطوري؟

کم و بيش هستيم

ديدم نيستيد نيومدم

ولش کن اين حرفا رو
زندگي رو عشقه
ببين چقدر خوبه که سالميم و نفس مي کشيم !
خدا رو شکر که اين همه نعمت بهمون داده
و البته يه سري چيزا رو نداده که مارو امتحان کنه ببينه که چيکار مي کنيم
شکر اونايي که بهمون داده رو مي کنيم يا اينکه حريص هستيم و به چيزايي که بهمون داده قانع نيستيم
و شکر همينا رو هم نمي کنيم
اينجور مواقعه که اگه شاکر نعمتاي خدا باشيم چيزاي زياد ديگه هم بهمون ميده
و اگه شکر همينا رو نکنيم و همش ناراحت باشيم و غصه ي نداشته هامونو بخوريم
جداي از اينکه خدا ازمون ناراحت ميشه و ديگه چيزي بهمون نميده !
خودمون هم همش ناراحتيم و واسه رسيدن به خواسته هامون تلاش نمي کنيم
من کسيم که خدا رو قبول دارم و اونو عبادت مي کنم ولي از اونايي نيستم که دائم جانماز آب مي کشن
چند وقتيه واقعا از خدا دور شدم
و از خودم ناراحتم
که چرا اينجوري شدم البته تلاشمو واسه نزديک شدن مي کنم ولي بازم نميشه
سر يه کلاس عمومي يکي از استادام يه حديث قدسي رو نوشت
خيلي قشنگ بود کم مونده بود اشم سر کلاس در بياد !
حديث قدسي که ميدوني چيه ؟
اگه نميدوني ميگم : حرف خود خداست که از طريق جبرئيل به پيامبراش وحي ميکرده و اونا هم اون حديث رو ميگفتن و در آخرش هم بعضي وقتا يه مطلب رو واسه هدايت مردم به اون اضافه مي کردن البته فکر کنم اينجوري باشه

اينم اون حديثه :
من طلبني وجدني و من وجدني عرفني و من عرفني احبني و من احبني عشقني و من عشقني عشقته و من عشقته قتلته و من قتلته فعليّ ديته و من عليّ ديته فانا ديته :
آن كس كه مرا طلب كند، من را مي يابد و آن كس كه مرا يافت، من را مي شناسد و آن كس كه مرا شناخت، من را دوست مي دارد و آن كس كه مرا دوست داشت، به من عشق مي ورزد و آن كس كه به من عشق ورزيد، من نيز به او عشق مي ورزم و آن كس كه من به او عشق ورزيدم، او را مي كشم و آن كس را كه من بكشم، خونبهاي او بر من واجب است و آن كس كه خونبهايش بر من واجب شد، پس خود من خونبهاي او مي باشم.

از استادم پرسيدم که يني چي که خدا ميگه کسي رو که عاشقشه مي کشه و ديش هم خداست ؟

استادم جواب داد نميدونم !
منم کلي روش فکر کردم و به اين نتيجه رسيدم که خدا مراحل نزديکي به خودش رو به ترتيب معرفي کرده
و گفته هر کي عاشق خدا باشه خدا هم عاشقشه و کسي که خدا عاشقش باشه رو ميکشه ! يني از اين جهان مادي اونو به جهان معنوي ميبره
و وقتي که خدا ميگه که وقتي کسيو مي کشم ديشم ميدم و ديه و خون بهاشم خود خداست
منظورش اينه که اين چنين فردي پاداشش رسيدن به معشوقش خداست و ديدن خدا و بودن در کنار خدا و رسيدن به کمال مطلق تو اون دنياس يني خدا ميگه من خودم رو به عنوان خون بهاي اون فرد بهش ميدم
به نظرم دليل اينکه خدا 23997 يا 23996 تا از بنده هاي خوب خودشو کشته همينه که اونا رو پيش خودش ببره
وگرنه زنده نگه داشتن پيامبرا واسه خدا که کاري نداره
شايدم بي لياقتي ساير انسانا باعث شده که خدا چنين افرادي رو ازشون بگيره
نميدونم شايدم من اشتباه مي کنم !
ولي خيلي از اين حديث خوشم اومد

راستي اوّل

سلام. نه بابا اين چه حرفيه؟