اسم قاشق را گذاشتي قطار....هواپيما....کشتي تا يک لقمه بيشتر بخورم! يادت هست مادر؟ شدي خلبان، ملوان، لوکوموتيوران ....، ميگفتي بخور تا بزرگ بشي، آقا شيره بشي!.... و من عادت کردم که هر چيزي را بدون اينکه دوست داشته باشم قورت بدهم حتي بغض هاي نترکيده ام را.......... پيشاپيش روزت مبارک مادر عزيزم ...

تقديم به همه مادران..........

خانم همه مديونن که اگه اين نظر رو را تو هفت تا وبلاگ نگذارند.